State of Decay 2 recensie: Zombie natie

Waarom je kunt vertrouwen?

- Niemand zal beweren dat de wereld een gebrek heeft aan zombiegames, vooral die in de open wereld die geen conventionele verhaallijnen hebben. Wonder boven wonder slaagt State of Decay 2 er echter in om een ​​nieuwe draai te geven aan het versleten genre. Misschien is de beste manier om SoD2 te beschrijven als een zombie-uitbraak-simulator: het houdt zich vooral bezig met strengheid en aannemelijkheid, dus op het spectrum van zombiegames zit het aan de andere kant van Dead Rising.



Bovenal wil State of Decay 2 een geloofwaardige evocatie bieden van hoe het leven zou zijn als je je midden in een massale zombieplaag zou bevinden, en dat blijkt een verrassend originele vorm van gameplay teweeg te brengen. Het zal je zeker aan het denken zetten, en de manier waarop de gameplay niet bang is om soms een bijna rustig tempo aan te nemen, blijkt verrassend meeslepend te zijn.

Bouw je weg naar succes

State of Decay 2 begint door je aan te moedigen om te kiezen tussen verschillende sets van twee hoofdpersonages, met een beknopt achtergrondverhaal waarin hun relatie wordt beschreven - een indicatie van hoezeer de game bepaalt hoe overlevenden in zo'n extreme mate met elkaar omgaan situatie.





We kozen voor een broer en zus. Terwijl we door een verlaten legerkamp gingen (State of Decay 2 speelt zich af 15 maanden na de eerste uitbraak), ontdekten we dat de broer besmet was met de zombieplaag - alleen zogenaamde pestzombies, gemakkelijk te onderscheiden door hun rode ogen en bloed- bedekte huid, zijn besmettelijk in het spel, dus je moet extra voorzichtig zijn als je ze aan stukken hakt.

Het passeren van het legerkamp fungeerde als een tutorial voor de besturing: State of Decay 2 heeft een uitstekende melee-engine en degelijke stealth-takedown- en schietsystemen, maar misschien is het belangrijkste mechanisme het zoeken naar containers voor voorraden, een proces dat eeuwen duurt, hoewel je kan het versnellen met het risico een zombie-aantrekkend racket te maken.



Nadat we wat zombies hadden gestuurd, kwamen we nog meer overlevenden in het kamp tegen, waaronder, cruciaal, een arts die diep in onderzoek was naar het perfectioneren van een remedie voor de zombieplaag. Met onze groep overlevenden opgezwollen tot vier, sprongen we in een auto en gingen op zoek naar een veiligere plek om een ​​basis te vestigen.

Microsoft Studio's State of Decay 2 recensie afbeelding 7

Op dat moment onthult de echte simulatorstructuur van State of Decay zich. In het spel is je basis cruciaal: je moet het van een vervallen huis veranderen in een structuur met dingen als een ziekenboeg - waar degenen die besmet zijn met de zombieplaag kunnen worden genezen - de tuin verzorgen en upgraden om voedsel en knutselmateriaal te leveren voor medicijnen, zoek een kok om je groep overlevenden te voeden, zorg ervoor dat ze voldoende slaapplaatsen hebben, enzovoort.

De strijd leiden

Wat het verhaal betreft, hanteert State of Decay 2 een sandbox-achtige aanpak, met verschillende missies die betrekking hebben op specifieke leden van je groep (zoals in eerste instantie het verzamelen van weefselmonsters van dode pestzombies zodat je een remedie voor je broer kunt maken) en talloze nevenmissies die voortdurend opduiken. Je hebt een radiosysteem dat om hulp roept van andere groepen overlevenden, die vriendelijk en behulpzaam kunnen zijn wanneer je ze redt van zombieplagen - en die vaardigheden voor je groep kan brengen die het momenteel niet heeft - of meer eigenbelang, bijvoorbeeld op zoek naar handel.



Door naar verhoogde plaatsen te klimmen en met uw verrekijker te scannen, kunt u de omgeving onderzoeken op mogelijke bronnen van cruciale hulpbronnen. Je kunt buitenposten opzetten, veilige gebieden waar je nuttige spullen kunt opslaan en ophalen om uitstapjes te maken en, nog belangrijker, een automatische dagelijkse bron van cruciale goederen te bieden, zoals voedsel, medicijnen of munitie.

Microsoft Studio's State of Decay 2 recensie afbeelding 16

Je moet een zorgvuldige selectie toepassen op je buitenposten, omdat je maar een eindig bedrag kunt vaststellen, en ze kosten veel van wat in feite de in-game valuta is: je positie onder de overlevenden. Het idee dat echt geld zijn betekenis heeft verloren in een wereld vol zombies, zodat het spel het kan negeren, is een leuke bijkomstigheid die klopt.

In het begin ga je constant op zoek naar de nodige voorraden om iedereen op de been te houden, met name op zoek naar rugzakken vol met bepaalde goederen die lang meegaan. Je kunt er maar één tegelijk vervoeren, en ze moeten terug naar de hoofdbasis worden gebracht, dus repareren en brandstof vinden om een ​​auto te laten rijden waarmee je veel sneller spullen kunt vervoeren, is een goed plan.

Door nieuwe leden met verschillende vaardigheden te rekruteren, kun je faciliteiten aan je basis toevoegen, en terwijl je bijvoorbeeld zombie-executies uitvoert of succesvolle stealth-bewegingen uitvoert, verbeteren de vaardigheden van je personages door herhaling, zodat je ze kunt upgraden en hun voortgang kunt vormgeven.

Vijanden en wapens

Als je eenmaal een bruggenhoofd hebt gevestigd, komen interpersoonlijke relaties in het spel. Je kunt wisselen tussen je personages - een frequente noodzaak, want als ze uitgeput raken, daalt hun uithoudingsvermogen drastisch en moet je ze naar bed sturen - en als je hun moreel niet behoudt, zullen ze de groep verlaten. Soms blijken ze zo'n pijn te doen dat je ze moet inpakken: altijd een moersleutel, omdat je al snel een opzienbarende genegenheid voor ze ontwikkelt.

Microsoft Studio's State of Decay 2 review afbeelding 4

Naarmate je sterker wordt en je aura van leiderschap begint te ontwikkelen, wordt State of Decay 2 dienovereenkomstig opgevoerd, waarbij meer en dodelijkere zombies naar je worden gegooid, samen met steeds lastigere plagen en reddingsmissies.

De zombies zelf zijn mooi beoordeeld: screamers moeten snel worden aangepakt, anders worden ze magneten voor andere zombies in de buurt, en je ontdekt plaagharten - het best vernietigd met vuur of explosieven - waarrond hele gemeenschappen van pestzombies samenvloeien. Bloaters moeten ondertussen van ver worden verwijderd, anders veroorzaken ze ravage.

De melee-engine is bijzonder bevredigend - met grote machetes kun je bijvoorbeeld een spectaculaire verminking uitvoeren. Er is een aantal geweldige wapens te vinden, maar munitie is altijd kostbaar, en geweerschoten trekken zombies aan zoals kattenkruid (hoewel je leert hoe je geluiddempers maakt, waardoor wapens sneller verslijten, vrij vroeg). Top PS4-games 2021: beste PlayStation 4- en PS4 Pro-games die elke gamer moet hebben DoorRik Henderson· 31 augustus 2021

Microsoft Studio's State of Decay 2 recensie afbeelding 8

Als je oproepen van andere groepen overlevenden negeert, loop je het risico dat ze vijandig worden als je ze in de toekomst tegenkomt. heb het gevoel dat je de strijd leidt door overlevenden tegen de zombiehordes en een gevoel van normaliteit herstelt.

Geloofwaardig, maar niet zonder bugs

Tijdens je zombie-overlevingsinspanningen komen er enkele verrassend emotionele verhalen naar voren op wat aanvoelt als een organische manier, hoewel State of Decay 2 geen enkel conventioneel lineair verhaal heeft. En meer dan enig ander zombiespel dat we ooit zijn tegengekomen, voelt het zeer aannemelijk aan. Qua gameplay lijkt het misschien abnormaal zachtaardig in vergelijking met zijn leeftijdsgenoten, maar het zuigt je op een verslavende manier diep in zijn wereld.

Het is echter niet zonder kanttekeningen: de reeks in elkaar grijpende systemen in sandbox-stijl veroorzaakt wel eens een vreemde storing, hoewel we niets zo flagrants hebben gevonden dat het de algemene ervaring verpestte.

Vonnis

Over het algemeen is State of Decay 2's naamloze deel van de VS de meest verleidelijke met zombies gevulde game-wereld die we ooit zijn tegengekomen: niet omdat het er bijzonder anders uitziet of aanvoelt dan een van de zombiegames die we in het verleden hebben gespeeld, maar vanwege de manier waarop je het moet benaderen.

Als je weinig tijd hebt, benader het dan voorzichtig, want het zal je uren achter elkaar naar binnen zuigen. Het is nogal verslavend.

Interessante Artikelen